Rommelende vulkanen, jumpende gringos en dolfijnen en happy brownies

Een blog er gelijk achteraan, want gister crashte de computer. En nu een blog met spectaculaire gebeurtenissen!

Baños is het active-sports centrum van Ecuador, naast dat er veel thermale baden zijn (waar het dorp zijn naam aan ontleent). Dus wat dachten we hier te gaan doen...Mountainbiken op de flanken van de vulkaan en een bridgeswing! We deden de MTB-tocht de dag nadat de vulkaan was uitgebarsten. Helaas waren we toen net in de jungle 60 kilometer verderop, en hebben niets van de enorme rookpluimen gemerkt. Wel hoorden we de vulkaan nog rommelen terwijl we aan het hard aan het afdalen waren, maar zagen nix (nouja, mist). Hopelijk zien we de pyroclastische stromingen, tephra en lava later nog. En gelijk erna gingen we naar de bridgeswing: Het is een bungeejump van een brug, waar je na de vrije val blijft zwaaien onder de brug door. Boven een diepe canyon. Het was wel goed om te weten dat er nooit een ongeluk gebeurd was (zeiden de instructeurs, met een biertje in de hand...). Het moment van springen (duiken) is wel wat benauwend, maar weet je hoe vet dit was? Dat gevoel van een vrije val is heerlijk en duurde me veel te kort. Als het lukt om te uploaden krijgen jullie het filmpje te zien!

Zoals ik al zei zijn we afgedaald de jungle in. Dat is zo makkelijk in Ecuador, je kan hoog in de koude bergen zijn, of voor een paar uur de bus nemen naar de warme zweterige jungle aan beide kanten van de Andes.1 keer zijn we de westelijke regenwoud gaan verkennen, voor een wandeling naar watervallen en een canopytour: vastgemaakt aan kabels vlieg je boven het regenwoud. De andere keer was het een jungletour in het secondary forest van de Amazone. Dat wilt zeggen dat de invloed van de mens er substantieel is en er niet heel veel dieren te zien zijn. Ondanks dat de groep veel groter was dan ons toegezegd was (en allemaal vervelende Ecuadoriaanse continu voor je neus gaan staande mensen waren) hebben we ons zeker wel vermaakt. Een tarzanswing (zittend en swingend op een schommel, zonder vast te zitten, boven de bovenstroom van de Amazonerivier) leverde mooie momenten op. Net als een nachtelijke kaaimantour door dichtbegroeide jungle. De rode ogen van de beesten lichten op als je op ze schijnt met je zaklamp. Maar met de lichten uit in de jungle was het nog een stuk indrukwekkender. En douchen kon uberhaupt alleen maar in het pikkedonker.

De afgelopen week hebben we in de bergen naar een prachtig kratermeer gelopen. het water is helderbaluw en ijskoud. En ernaast lag een canyon... Aan natuurschoon geen gebrek. Om ons op te laden voor de komende maand stevig doorreizen in het grote Peru, zijn we nog een paar dagen aan de kust verbleven. Eerst aan een verlaten kust met een prachtige cabaña... en nu in een hippieplaats waarbij het op zaterdagavond superdruk is en helemaal los gaat, locoloco, en op zondag er helemaal niets te doen was. Behalve dat je er happy brownies kunt kopen. En als je aan Ecuador en de oceaan denkt komt in veel mensen de naam Galapagos op. Na heel veel twijfelen heb ik besloten om er niet heen te gaan. De keuze is of een week naar die prijzige eilanden met prachtige fauna, of een maand langer reizen. Dus doe ik het laatste! Ter compensatie ben ik naar poor mans Galapagos gegaan, een eiland op 40 kilometer van de kust met ook blauw- en roodvoet Jan van Genten, fregatvogels (met die grote rode borst om indruk te maken), grote zwemmende schildpadden, albatrossen, pelikanen en als klapper: een groep van meer dan 50 dolfijnen waar we tussen voeren. Wauw. Ze sprongen zich een ongeluk om zichzelf aan ons te laten zien.

Dit was het wel weer! Straks gaat de bus naar Cuenca (via de grootste stad van het land, Guayaquil) om het zuiden van Ecuador te ontdekken. Ciao y abrazos de Montañita!