Mozambique: Een reis door het land van noord naar zuid (en even de grens over)

Hoi iedereen,

Dit land is groot en kent een heleboel verschillen tussen de verschillende gebieden, talen en culturen. Ik kom voor het werk op veel plekken in het land en zal jullie proberen een overzichtje te geven van de verschillen tussen de plekken waar ik ben geweest dit jaar, aan de hand van de zaken die me het meest bijgebleven zijn! Check het kaartje aan de bovenkant en onderkant van deze pagina voor de locatie van de plaatsen.

1.      Groene oase: Een groene plek met genoeg water, een prachtig watersysteem, een boeiende vismarkt met grote octopussen en goed eten… Dit is niet de minste plek om te werken (plaats: Moçimboa da Praia; provincie: Cabo Delgado)

2.      Middle-of-nowhere: Dagenlang rondrijden over stofwegen ver in de bush om het met uitgestrekte met miljoenen dollars gerehabiliteerde watersysteem te leren kennen, dat echter na 4 jaar niet draait omdat de energietoevoer voor de pompen te duur is…. Kapitaalvernietiging? Hele dorpen komen uitlopen als je langsrijdt. Elke dag kip in een van de minst sfeervolle restaurants van het land (wil wel wat zeggen). En een dag hebben we wat varkensvlees gegeten… waarvan we later realiseerden dat dit waarschijnlijk vlees was van een varken dat een paar dagen dood aan de boom heeft gangen in de volle zon….Écht Afrika hier. (Mueda, Cabo Delgado)

3.      Illegale mijnwinning en hoeren: Wat een aparte plek, waar ik 3 keer ben geweest… Deze plaats is dé plek voor de (illegale) robijnenhandel, waar vooral Angolezen op afkomen. En met de mijnwerkers komen de hoeren. Die er overigens wel spectaculair uitzien (Montepuez, Cabo Delgado)

4.      Toeristisch Mozambique: Een tropisch strand met palmbomen, een azuurblauwe zee en goed zeevoedsel. En de Montepuez-robijnen die je op elke hoek kunt kopen voor een prikkie, maar ja of de douane dat leuk vindt… Heerlijke weekendbestemming! (Pemba, Cabo Delgado)

5.      Thuis! Een boeiende mix van Islam & christendom in een hete stoffige en verder niet interessante stad, maar met een prachtige bergachtige omgeving van bizarre monolieten. Op het kantoor wordt af en toe verse vis verkocht en in de paar clubs die er zijn leer je kizomba dansen. Verliefd op de stad wordt niemand, maar je gaat het wel steeds meer waarderen. Maar er zijn genoeg dingen die je tegelijkertijd aan de stad verafschuwt (de enorme hitte, de corrupte politie, de likkende honden thuis etc.) (Nampula, Nampula)

6.      Eu quero arroz com xima: De slechtste maaltijden die er zijn: de kip was niet te vreten en het was uiteraard het enige dat er was…De hitte was ondraaglijk. Wél hebben we hier een prachtige wandeling door de bergen gemaakt naar de bron, wat gebruikt wordt voor de waterdistributie. Hier ben ik ziek geworden (Malema, Nampula)

7.      Wereldwaterdag: “Hebben we hier drinkwater, mensen?” Vraagt de gouverneur op wereldwaterdag. “Nee!” Roept de bevolking in koor. Oeps, denkt meneer de gouverneur…. (Ribaue, Nampula)

8.      Water uit de bucket: Een kleine plaats waar niets te doen is. De enige keer in een hotel zonder stromend water, waarbij we zelf het toiletpapier moesten halen en betalen op de markt. Bleek er in het hele dorp geen toiletpapier te zijn, dus dan plan B: het gebruik van servetjes. De mensen zien er hier heel erg donker uit; er hebben hier weinig gemengde huwelijken plaatsgevonden (Nametil , Nampula)

9.      Culturele parel: Een koloniaal stadje, voormalige hoofdstad van Mozambique, op een eiland. Tegenwoordig is het wel met een brug verbonden met het vasteland. De tijd heeft hier echt stil gestaan en het toerisme begint nog maar mondjesmaat op te komen gelukkig. De stranden liggen overigens vol afval en de zee is het open riool, daarvoor hoef je hier niet te zijn dus (Ilha de Moçambique, Nampula)

10.   Slapen naast een benzinestation: Voor de eerste keer de provincie Zambezia in, waar het wel een beetje onrustig is vanwege de aanwezigheid van de oppositiepartij die voertuigen aanvalt. Gelukkig viel het in dit gebied nu wel mee. (Alto Molocue, Zambezia)

11.   Oppositiestad: Dus gaan we niet bij jullie investeren, zegt de overheid: Na Maputo de grootste stad van het land. Maar wat een verschil, hier is het wegennet een grote gatenkaas en is de stad een stoffige bende van vreselijk lelijke gebouwen en een enorm leegstaand hotel waarin alle generaties lang DUI-ZEN-DEN zwervers wonen. De kreeft en de krab zijn hier heerlijk vers. Om de stad uit te reizen ben je eigenlijk wel gedwongen te gaan vliegen, wil je het risico dat je loopt onderweg beperken (Beira, Sofala)

12.   Elke dag 3 uur heen en weer 3 uur terug rijden vanuit Beira. 4 dagen lang. Dit was heftig. Er staat een oude tank en deze plaats is ook wel eens aangevallen door de oppositie. De operator van het waterbedrijf was zo vriendelijk om zijn vrouw te vragen elke middag onze lunch te koken. Lekker, alleen die geitenlever was niet echt een succes (Nhamatanda, Sofala)

13.   Een enorm avontuur want hoe komen we veilig in Espungabera?  Niet met de auto vanuit een van de grotere plaatsen in Midden-Mozambique. Dus: Vlieg van Maputo naar Johannesburg, verder vliegen naar Harare, de hoofdstad van Zimbabwe, daar een auto lenen van het VEI-project en de hele dag karren, terug naar Mozambique, over een modderweg waarin we afvroegen of hij wel echt de grens over ging. Ja dus. Wat ziet collega Wilco na 2 dagen reizen als eerst over de grens? Een bordje naar zijn woonplaats Beira, 400 km. In dit dorp gingen we biertjes drinken met militairen en vluchtelingen die voor de aanvallen van de oppositie 15 km verderop zijn gevlucht... (Espungabera, Manica)

14.   Terra de boa gente: De provincie Inhambane, daar had m’n collega Carlos die daar vandaan komt alleen maar goede verhalen over verteld. Ik moet zeggen, hij heeft  gelijk. De mensen zijn vriendelijk (terra de boa gente = het land van de mooie mensen), het land is prachtig met alle palmbomen en lichte heuvels en het is er lekker rustig (Inharrime, Inhambane)

15.   Wat een gat. Als je hier geweest bent wil je nooit meer terug. Het is een pokkenend rijden vanuit de dichtstbijzijnde stad over zandwegen, en er is helemaal niets in deze plaats. Daarom worden criminelen hier naar de gevangenis gestuurd. Ze lopen trouwens gewoon rond door de plaats met hun oranje overall aan. Toen er een gevangene met een groot hakmes over straat liep begon ik toch wel even onrustig te kijken… (Mabalane, Gaza)

16.   Lunchen onder de mangoboom: De operator is een leuke man die Russisch spreekt en trots altijd een Engels woordje in zijn zin probeert te proppen. De technische chef houdt er een paar hardhandige manieren op na om zijn ondergeschikten te corrigeren. Het restaurant van het hotel stelt helemaal niets voor, maar buiten het dorp heb je een prachtige plek onder een mangoboom waar ze heerlijk eten voor je maken (Chibuto, Gaza).

17.   Muito bom. Volgens de operator hier is elk beest ‘muito bom’. Welk dier je ook opnoemt, alles is lekker en ze eten ook alles op. Behalve de schorpioen dan die we in het kastje van de afsluiter van de waterleiding aantroffen. (Manjacaze, Gaza)

18.   Zowaar een KFC. Een grotere plaats in het land, wat je kunt zien aan de aanwezigheid van een KFC. Dat was de minst goede kip die ik in dit land gegeten heb. Er is hier een club waar je je tot in de vroege uurtjes goed zult vermaken. Pas wel op dat je niet in aanraking komt met de politie, die kan hier vervelend zijn. (Xai-Xai, Gaza)

19.   Vakantie-oord: Een pareltje aan een rustige ondiepe lichtblauwe lagune. In december schijnt het hier heel druk te zijn met (inter)nationale toeristen. Gedurende de rest van het jaar is het er volledig uitgestorven. Elke zichzelf respecterende Mozambikaan heeft een vakantiehuis hier. En oja, als je in het grote en meest dure hotel gaat zitten douche je met water dat direct uit het meer komt. Geen idee of de gasten dat weten (Bilene, Gaza)

20.   Koude aardappel voor ontbijt: Een plaatsje waarin levensgevaarlijke situaties met elektriciteit en water, gelegen naast een school, en zonder enige bescherming voorkomen. Hier kregen we een koud ontbijtje van gekookte aardappelen, wortels en broccoli: het is weer eens iets anders (Manhiça, Maputo)

21.   De grootste stad en hoofdstad. Mijn tweede thuisbasis in het land. Met wegen als Avenida Vladimir Lenine, Mao Tse Tung en Karl Marx is het belangrijke gedachtegoed erg zichtbaar. Grote communistische gebouwen, een spitsuur onder lunchtijd, door corruptie besmeurde verroeste vissersboten in de haven, een prachtig station uit de Portugese tijd vanwaar een paar gammele treinen vertrekken, een groot standbeeld van de onafhankelijkheidsheld en eerste president Samora Machel , veel leuke uitgaansgelegenheden, hotels en restaurants en ook een boel blanken (Maputo, Maputo)

22.   Hét backpackersoord van Mozambique. Het idee dat je in Afrika zit heb je hier niet echt vanwege de hippiesfeer en banana pancakes. Maar wel is er een prachtige kust om te surfen, is het een heel veilig gebied, en heb je er de mooie rustige koloniale stad van Inhambane (Tofo, Inhambane)