Doet u maar 2 cavias, een katje en een varken. Hier op eten of meenemen?

Dat is een tijd geleden dat ik een blog gepost heb. En dat is helemaal waar! Maar hier is hij dan eindelijk, vanuit de zonnige Pacifische kust in Ecuador.
Ik heb de laatste paar weken door heel afwisselende landschappen gereisd en ook weer grote steden gezien, naast het beleven van een heleboel leuke dingen. Te beginnen in de Colombiaanse koffieregio, waar ik een wandeling door een vallei gemaakt heb waar ´s werelds hoogste palmen ter wereld groeien. Het is een bizar mooi schouwspel. Het dorpje ernaast is redelijk toeristisch, maar wel echt m´n favoriete in Colombia. ´S avonds begon het hele café spontaan te dansen op een doordeweekse avond, toen ons groepje daar een salsasong aanvroeg. En wij meedoen natuurlijk.

Dat Colombianen heel gastvrije mensen zijn, bleek toch zeker uit mijn bezoek aan Cali, de derde stad van het land. Ik verbleef daar in een gastfamilie, hde ouders en zusjes van mijn Colombiaanse vriend Jairo, die in Delft studeert. Ik had me geen betere hosts kunnen bedenken! Ze lieten me stad en omgevng zien, namen me mee naar plekken waar zij in het weekend altijd komen, zoals een club (waar alleen mensen komen die in de medische sector werken, samen met hun gezin) met enorm veel tennisbanen (65 hoorde ik?), naast alle andere faciliteiten die wilt hebben om te sporten en relaxen. Ook ben ik meegegaan naar de kerk: Het gebouw is vrijwel helemaal open, de helft komt in voetbalshirt en je blijft de hele dienst de empanadas ruiken die buiten verkocht worden. Leuk hoor! We gingen uit in een in salsaclub en iedereen kan zo ongelooflijk goed dansen. Nou was ik ook wel in de salsahoofdstad van het land. We gingen met de auto erheen, en ook al dacht je niet dat het onveilig is, toch moesten de ramen eventjes gesloten worden voor een minuutje in een wijk tijdens het rijden. En ik heb nog lekker gemountainbiked met de pa, daar maakt je me toch blij mee, lekker racen...
Na het zien van een indrukwekkend klooster in een kloof aan de grens, ging ik soepeltjes en snel Ecuador binnen. Een nieuw land waar ik ook anders zou gaan reizen, namelijk samen! In Otavalo ontmoette ik Susanne, die ik avan mn bachelor in Amsterdam ken. Otavalo is boeiend met markten en met name de dierenmarkt is indrukwekkend door de slechte omstandigheden voor de beesten. Verkocht worden: Cavias (voor op de grill), honden (voor 3 dollar per stuk als je een kleintje neemt), kippen (de kuikens hebben geen leefruimte), varkens (die krijsen alles bij elkaar, gaat door merg en been), konijnen (worden aan de oren opgetild) en ga zo maar door. 

Daarna hebben we de evenaar overgestoken (leuk, tegelijkertijd aan beide kanten van de evenaar zijn) en gingen we naar Quito, een zeer uitgestrekte stad. Die onveilig schijnt te zijn: je moet savonds niet buiten lopen of het ov pakken. Het mooiste aan de stad is de ligging: tussen allemaal besneeuwde vulkanen in...Eentje wilden we opgaan (de Cotapaxi), maar we kwamen op de berg er tegenover uit haha. Te paard hebben we daar geklommen, een en al galopperend. Ik heb nog dagen last gehad van mn zitvlak..

Het vervolg van de belevenissen in  Ecuador komt snel! Hasta la vista mensen!